ورقه و قلم
ورقه و قلم

Tuesday, March 27, 2007

آهات






الاخره آه رجعت و وجرح القلب بيقطر دم و دموع


جو مغبر...برد شديد...و هناك كات ست كبيره قاعده سنده ضهرها على حيطه مهدوده

ماسكه سيجاره بين صوابعها الهزيله ....بتدندن بشفايفها لحن مكتوم بين دمعه و ضحكه

"الحب زى الطيور...لازم يعيش فى النور...و تسجنه يموت..و لا غنى و لا صوت..و لا رفرفه تيجى من جناح مكسسسسسسور"





الاوله آه قلب اتكسر و ملوش مداوى



خلاص هتسفرى؟؟؟

بصتله و ضحكت بسخريه: غريبه اوى ..ترثنا القديم كان


بيقول ان الست هى اللى دايما تسال السؤال ده للراجل

اهه جه الزمن و انقلبت الادوار...

قال : قدرى احب واحده عنيده بلسانين زيك....فكرى


تانى ..خليكى معايا...نعمل فرحنا فى معاده ...نبنى


بيتنا مع بعضنا..الحياه لسه حلوه...و بكره أحلى من


النهارده ..مش هى دى كلمتك؟؟!!

قالت:نتجوز و نخلف...نبنى بيتنا طوبه طوبه

...طب هنجيب الطوب منين؟؟

...اخلف ولد شبهك يتروى قلبه بحب بلده

..يكبر ...يطرح قلبه خير و حب

..يجوا بفاس مليان صدى يهدوا جذعه و يولعوا فى غصونه حريق؟؟؟
عايز كده؟؟؟

عايز ابنى يتحرق قلبه زىى؟؟

عايز ابنى يتوه فبلده..البلد دى معدتش لينا خلاص..البلد دى مش هى بلدى

هو: انتى..انتى بتقولى كده؟؟

!! و الله و قدروا عليكى

..فاكره لما كنت بقلك انى بغير من حبك لمصر لانه اقوى من حبك ليا

...حبك لمصر ضاع..و شكلى انا كمان ضعت معاه

هى :الحب زى الطيور...لازم يعيش فى النور...و تحبسه يموت و لا غنى و لا صوت..و لا رفرفه تيجى من جناح مكسور

بينادوا على الرحله..هتوحشينى ..هو قال

هى:الوحشه للى مسافر و راجع...و انا طريقى بقى مفتوح من ناحيه واحده..الرجوع تانى مستحيل







التانيه آه بلد غريبه و ناس غريبه حتى هى بقت غريبه



تحت برج ايفيل لفت الكوفيه بقوه على رقبتها...بقالها هنا 10 سنين

كل واحد هنا فى حاله

محدش بيقول انت مين و رايح فين و هى كمان كانت فحالها
درست و اشتغلت

قالت تداوى قلبها فى بلاد النور و الحريه

يمكن ورود القلب تطرح من جديد...يمكن جناحاته ترجع ترفرف...يمكن جروحه تلتئم

بس الغريبه ان الجرح هو الجرح متغيرش

صحيح كانت بتحاول تقنع نفسها بالعكس..تتعايش مع البرود اللى حاوط حياتها

تتنكر لاوقات اتظلمت فيها بس لكونها مسلمه من بلاد عربيه

كانت ديما تقول اهون عليا ظلم الغريب عن ظلم بلدى

و عاشت و مرت السنين

و كل يوم تيجى تحت ايفيل و تضم كوفيتها ليها و تبصله

زمان كانت تقول لو رحت بلد غريب لازم اشوف اول حاجه الاثارات اروح هناك و قلهم انا من بلاد الحضاره و العماره...برج ايه و سور يا عم مين ...مهما عملتم مش هتيجوا نقطه فى بحر بلدى

و اديها اهه واقفه بقالها عشر سنين بصاله و مش قادره تفتح بقها

خايفه تقله ليكون عرف الحقيقه

ليكون عرف ان الحضاره اتدمرت..ان السجون اتفتحت...ان بلادى بقت مقابر






التالته آه غربه جديده و بلد جديده و الجرح لسه فى مكانه



جات على ايطاليا

طول عمرها كانت تقول ان اهلها يشبهولنا

دمهم لسه حامى برغم كل التلج اللى محاوطهم

سابت بلد و جت بلد و محدش حس بيها

هناك قابلته

شاركها حزنها...حب الدموع الساكته فى عينيها


جه فيوم و قالها عايز اتجوزك

لفت عنيها فى الفضا

سكت لسانها مقلتش حرف

قالها: انتى عارفه انى بحبك...بحب كل تفاصيلك ..بحب حزنك ..ليه نفضل بعاد...انسى بلادك البلد اللى ترمى فيوم ولادها متستحقش حبهم...بكره نتجوز و ولادنا يخدولك حقك

انتى عارفه ان بلادك عن قريب هتدخل تبع اتحاد المستعمرات

بكره يتذل اللى ذلوكى على ادين ولادك

قلتى ايه؟؟


قلت آآآآآآآآآه
آآآآآآآآآآآآآآآآه
آه يا قلبى يلى مليان بالحروق و المواجع




الاخره آه رجعت و وجرح القلب بيقطر دم و دموع



رجعت و سندت ضهرها على حيطة بيتها القديمه

سمعت حكاوى كتير فى الطريق...عن ابو الهول و الاهرامات اللى عملوا عليهم مزاد ...قالوا هنبعيهم علشان نجيب قمح للشعب الجعان

باعوا الاثارت كلها...باعوا بلادى

حتى نهر النيل من كتر حزنه جف
ما عاد قادر يروى الاراضى
النهر قلبه اتجرح بس عينيه سكتت فيها الدموع ما عاد بيبكى

ماسكه سيجاره مش مولعه فى ايديها
و صور رايحه و جايه قدام عنيها من ماضى كان و كتاب تاريخ

آآآآآه يا بلد

آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآه يا بلد
__________________________________
الاغنيه اغنية محمد منير الجب زى الطيور
و الصوره من بلوج المتكاظيه

Posted by big big girl...in a big big world :: 10:07 AM :: 3 comments:

إتفضل الورقه و القلم

---------------------------------------